Mento-folo
Mentha longifolia
Lamiaceae Labiaceae
Àutri noum : Mentastre, Pichot-mentastre, Mentas, Mentasso, Mento dal bial.
Noms en français : Menthe à longues feuilles, Menthe des bois.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :"Lou mentas crèishe as endré sagnous" (J-L Domenge in LMT, op. cit. p. 60).
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Mentha
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2400 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Prado à rousèu
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Mentha longifolia (L.) Huds., 1762
Inulo(-di-fueio-de-rèino-de-prat)
Inula spiraeifolia
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de Spirée.
Descripcioun :Aquesto inulo trachis en group e fai de meno de mato. Li flour soun aperaqui pèr cinq o mai. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-sause, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-sause.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Garrigo
- Blachiero
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud
Ref. sc. : Inula spiraeifolia L., 1759